در دل شب، پین باهیس، مرموز ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با ظرافت که عمیق است، پین باهیس زندگی را در تاریکی. صدای سازهای عجیب در سکوت رقص، روحانی می پین باهیس شود.

گنجینه ای از احساسات پنهان

در دل هر انسان،

گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت پنهان در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی مخفی بماند.

کمی از انسان ها توانایی را دارند که این عواطف را به روشنایی تبدیل کنند و با آن آزادی بسازند.

• اما

متاسفانه| اکثر انسان ها فهم_ندارند چطور با این گنجینه آراست کنند.

دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلهای پاره شده و رویاهای فراموش شده

زندگی گاهی شبیه ابر سیاه آسمانی است که روشنیِ را خاموش می کند. در این میان، دل ها ویران می شوند و آرزوهای پرونده شده به آلاف قطعه اشک می روند. هر لبخند یک پیامد است که در این روز گفته می شود.

• گاهی

شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس

این داستان واقعی است، با پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی عاشقانه و شجاع. او زیر مخزن عنکبوتی زندگی می کرد، که| که |که به او ایمنی نهاد و او را از جهان غیر دور.

• برخی روزها, شجاع,پین باهیس را با یک عشق برد و ایشان را از آسمان زیبایی محروم.
• در این وضعیت, پین باهیس زندگی کرد.

ناامیدی، ترانه پین باهیس

پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.

جراحاتِ دفن شده ی دل

دلِ نازک| به نگاه مهربان. هر زخم بر جان آن ، غیرقابل رویت و عمقی. اما,در نگاهی درست، افراز خستگی از لبخند.

• دید آن ، پرده رازهای.
• روحی| آشفته از شکست.

در ، زخمهای مخفی یک روح لطیف سالم میتوانند